Etyka inżynierska programowo nastawiona jest na rozwiązywanie problemów praktycznych. Problemy te określane są jako dylematy moralne. Można wskazać dwa ogólne sposoby rozwiązywania takich dylematów w etyce inżynierskiej: tradycjonalistyczny oraz holistyczny. Pierwsze ujęcie bazuje na klasycznym podejściu teorii decyzji, drugie wykorzystuje analizę optymalizacyjną. Wspólną cechą obu podejść pozostaje eklektyzm, wyrażający się w łączeniu konsekwencjalizmu, deontologizmu i aretologii, oraz mniej lub bardziej jawnie wyrażany intuicjonizm. Niektórzy autorzy wprost odwołują się do etyki amerykańskiego pragmatyzmu, inni akcentują znaczenie postaw i cech aretologicznych osób uprawiających zawody inżynierskie. Część autorów za paradygmatyczny dla zawodu inżyniera uznaje w związku z tym sam proces projektowania i w jego analizie szuka podstaw do określania specyfiki problemów etyki inżynierskiej (np. C. Whitbeck). Niekiedy autorzy z kolei zwracają uwagę na potrzebę uwzględnienia także socjologicznych aspektów etyki inżynierskiej.