Robert Roczeń

Posępna historia powtarza się jak nudna i irytująca melodia w pozytywce. W gazecie na pierwszej stronie ukazuje się artykuł: Pijany lekarz przyjmował pacjentów na dyżurze. Dzień wcześniej patrol policji odwiózł bohatera wydarzeń na izbę wytrzeźwień. Następnego dnia Dyrektor jednostki leczniczej występuje we wszystkich dziennikach telewizyjnych. Mruczy przestraszony pod nosem jakieś wyjaśnienia. W pewnym momencie podnosi jednak dumnie głowę i ogłasza Opinii Publicznej: Ten Pan/Pani już u Nas nie pracuje. Zupełnie nie rozumiem jak w Moim Szpitalu mogło się coś tak haniebnego zdarzyć. I dodaje na koniec: Nie mieliśmy żadnych sygnałów.

W tym wystÄ…pieniu chciaÅ‚bym poddać pod wÄ…tpliwość wypowiadane przez PrzeÅ‚ożonego sÅ‚owa. W szczególnoÅ›ci podważyć prawdziwość stwierdzenia „nie mieliÅ›my żadnych sygnałów”. Innymi sÅ‚owy, zadać pytanie o rzeczywistÄ… relacjÄ™ lekarz uzależniony – przeÅ‚ożony.

Zagadnienie zostanie naświetlone w paradygmatach: psychoterapeutycznym, wolnej woli Frankfurta oraz w optyce zasady alternatywnych wyborów. Pomimo opisu tego samego zjawiska ich zróżnicowane instrumentaria pojęciowe pozwalają na zarysowanie dwóch różnych perspektyw spojrzenia na moralny wymiar opisywanych zdarzeń. Zasada alternatywnych wyborów umożliwia sformułowanie tezy: przełożony ponosi moralną odpowiedzialność za podjęcie próby nakłonienia uzależnionego podwładnego do leczenia odwykowego.