Krzysztof Frysztacki

Szeroko rozumiane otoczenie przyrodnicze oraz jego problemy były i pozostają przedmiotem wręcz oczywistej reakcji i refleksji spolecznej. Miała ona i nadal często ma postać spontaniczną, z żywiołowo manifestowanymi przejawami niepokoju oraz pragnieniami, a tendencji te są osadzone w sposobach życia, regułach organizacji społecznej, czy szczególnego typu formach aktywności. Jednocześnie, stosunkowo od niedawna, ale z coraz wiekszą silą, towarzyszą temu idee i badania spoleczne o bardziej wyspecjalizowanym charakterze, w tym zaś nurt tzw. socjologii środowiskowej. Ten szczególny przejaw zaangażowania badawczo-aplikacyjnego zasługuje na próbę komentarza.