Konrad Waloszczyk

W artykule najpierw wyjaÅ›nia siÄ™ wzajemny stosunek zakresowy pojęć takich jak duchowość, religijność, duchowość ekologiczna i nowa duchowość. Proponuje siÄ™ wyÅ‚Ä…czenie z zakresu pojÄ™cia duchowoÅ›ci etyki elementarnej i wÅ‚Ä…czenie do niego etyki aspiracyjnej. NastÄ™pnie charakterystyczne dla paru minionych dziesiÄ™cioleci samookreÅ›lanie siÄ™ coraz wiÄ™kszej liczby osób jako niereligijnych, ale duchowych obrazuje siÄ™ danymi socjologicznymi. WykazujÄ… one, przynajmniej w obrÄ™bie kultury Zachodniej, rosnÄ…cy trend w kierunku sprywatyzowanych form wiary. Ostatni papieże oceniajÄ… stan duchowy Zachodu przeważnie w tonie pesymistycznym, ale bardziej optymistyczna ocena wydaje siÄ™ również uzasadniona. W zakoÅ„czeniu twierdzi siÄ™ że zarówno nowym formom duchowoÅ›ci, jak i duchowoÅ›ci religii tradycyjnych można wróżyć dobrÄ… przyszÅ‚ość w miarÄ™ jak podejmÄ… wyzwania globalizacji i ponowoczesnoÅ›ci, która jest „epokÄ… interpretacji”.